سالروز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار

شیخ بهایی، یکی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های علمی و فرهنگی ایران در قرن دوازدهم هجری (مقارن با قرن شانزدهم میلادی) است. او به عنوان یک عالم، فیلسوف، ریاضیدان، شاعر و معمار شهرت دارد و آثار علمی و هنری او تأثیر بسزایی بر فرهنگ و علوم اسلامی و ایرانی گذاشته است.

شیخ بهایی در سال ۹۵۰ هجری در بهاباد متولد شد و در طول عمر خود به تحصیلات عمیق در علوم مختلف پرداخت. وی با سفر به اصفهان و تحت حمایت شاه عباس صفوی، به یکی از چهره‌های برجسته علمی و هنری کشور تبدیل شد. از جمله مهم‌ترین آثار او می‌توان به کتاب‌های "الهدایة" (در معمارى و هنر), "قصیدہ‌ای در مدح پیامبر اسلام"، و "گلستان هنر" اشاره کرد.

شیخ بهایی به عنوان یک معمار برجسته، در طراحی و ساخت بناهای مهمی همچون مسجد شیخ لطف‌الله و عمارت چهل‌ستون در اصفهان نقش داشته است. او به ابتکار در استفاده از مواد و فناوری‌های نوین آن زمان پرداخته و بسیاری از تکنیک‌های معماری را بهبود بخشیده است.

روز معمار که به مناسبت بزرگداشت شیخ بهایی برگزار می‌شود، فرصتی است برای تجلیل از هنر معماران و فعالیت‌های آن‌ها. این روز به منظور یادآوری اهمیت معماری در فرهنگ ایرانی و نقش آن در شکل‌دهی به هویت شهری و ملی ماست.

در این روز، با برگزاری همایش‌ها، کارگاه‌ها و نمایشگاه‌های مرتبط، به بررسی مسائل مختلف معماری، شهرسازی و طراحی فضای زیست شهری پرداخته می‌شود. هدف این جشنواره‌ها، ترویج آگاهی عمومی درباره معماری پایدار، حفظ هویت معمارانه و تشویق معماران جوان به خلاقیت و نواوری است.

بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار به ما یادآوری می‌کند که معماری نه تنها یک هنر، بلکه یک علم و ابزاری برای ایجاد فضاهای زیست بهتر و پویا است. به این ترتیب، ما می‌توانیم با حفظ و ترویج ارزش‌های معماری ایران، به آینده‌ای پایدار و با هویت برای نسل‌های آینده دست یابیم.